Waar oud écht oud is
Stel je voor: je loopt over een stoffig pad, tussen zuilen van meer dan tweeduizend jaar oud. In de verte grazen schapen, ergens kraait een haan, en verder hoor je… niets. Geen toeristen die selfies maken, geen drukte, geen souvenirs met magneten. Alleen jij, een paar stenen en het besef dat je op de plek staat waar ooit keizer Augustus heeft gestudeerd. Welkom in Apollonia – een van de indrukwekkendste archeologische sites van Albanië, en tegelijkertijd een van de meest ondergewaardeerde.
Gelegen op een heuvel net buiten de stad Fier, biedt Apollonia een bijzondere mix van Griekse elegantie, Romeinse macht en Albanees plattelandsgevoel. Hier vind je tempelrestanten, amfitheaters, zuilengalerijen en kloostermuren die al eeuwen stil staan – maar nog steeds indrukwekkend zijn.
En het mooiste? Je hebt het vaak helemaal voor jezelf.
In deze blog neem ik je mee naar de ruïnes van Apollonia: wat je er kunt zien, waarom het zo’n bijzondere plek is, hoe je er komt en waarom dit een uitstapje is dat je zeker wilt inplannen tijdens je reis door Albanië. Want geloof me: als je ooit een plek wilt ervaren waar de tijd stil lijkt te staan – dan is het hier.
Een beetje geschiedenis (maar wel lekker kort)
Apollonia werd gesticht in de 6e eeuw voor Christus door Griekse kolonisten uit Korinthe. Ja, dat is dus ouder dan Rome zelf groot was. De stad groeide al snel uit tot een belangrijk handels- en cultuurcentrum, strategisch gelegen aan de oude Via Egnatia – de Romeinse snelweg tussen Durrës en Byzantium (nu Istanbul). Je kunt dus gerust zeggen: wie ertoe deed in die tijd, kwam hier wel een keer langs.
Van Griekse roots naar Romeinse glorie
Toen de Romeinen hun opmars maakten op de Balkan, besloten ze Apollonia niet plat te branden (wat al een goed teken is), maar het juist te versterken. De stad kreeg een eigen status, tempels, theaters en academies. En één van de beroemdste leerlingen ooit? Octavianus, de latere keizer Augustus, kwam hier studeren vóór hij de machtigste man van het Romeinse rijk werd. Geen slechte school dus, die universiteit van Apollonia.
Wat ging er mis?
Zoals met veel oude steden, kwam het verval door een combinatie van aardbevingen, overstromingen en het dichtslibben van de haven. De bewoners trokken weg, de handel droogde op, en Apollonia raakte langzaam vergeten. Tot archeologen de stad begin 20e eeuw weer “opgroeven” – letterlijk.
Vandaag de dag is Apollonia een stille getuige van een indrukwekkend verleden, met ruïnes die nog steeds fluisteren over filosofie, macht, handel en – ongetwijfeld – roddels in toga’s.
Wat je vandaag de dag kunt zien
Wat Apollonia zo bijzonder maakt, is dat je hier niet alleen ruïnes ziet, maar een complete sfeer voelt. Alsof de tijd er is blijven hangen – zonder dat het gemaakt of nep aanvoelt. En ondanks dat niet alles is opgegraven, is er al meer dan genoeg te bewonderen. Hier zijn de highlights die je absoluut niet mag missen:
🏛️ Het Bouleuterion (de raadzaal)
Dit is hét icoon van Apollonia – de bekende zuilengalerij met halfstaande pilaren die je vaak op foto’s ziet. Het was ooit de vergaderplek van het stadsbestuur, en geloof me: als je daar tussen die pilaren staat, voel je je vanzelf even een Romeinse senator (of Griekse politicus met een kater).
🎭 Het amfitheater
Niet supergroot, maar wel indrukwekkend. Je kunt er nog op de stenen banken zitten waar ooit honderden toeschouwers zaten te juichen voor toneelstukken, dichters of misschien wel gladiatorgevechten. En met een beetje fantasie hoor je de echo’s nog nagalmen.
📚 De resten van de bibliotheek en stoa
Een stuk verderop vind je de restanten van wat ooit een plek van kennis was: de bibliotheek van Apollonia, met daarnaast een zuilengalerij (stoa) waar mensen wandelden, discussieerden en waarschijnlijk ook gewoon roddelden.
⛪ Het klooster van St. Maria
Op het terrein staat ook een prachtig Byzantijns klooster uit de 13e eeuw, compleet met fresco’s, een kerkje en een sfeervol binnenplein. Hier vind je ook het Apollonia Museum, waar opgegraven beelden, inscripties en sieraden worden tentoongesteld. Klein, maar heel tof als je iets meer achtergrond wilt.
🌿 De natuur en rust
Wat je ook niet mag vergeten: de omgeving zelf. Apollonia ligt op een heuvel, omringd door graslanden, olijfbomen en wijngaarden. Er heerst een kalmte die zeldzaam is op dit soort historische plekken. Soms hoor je niks behalve vogels en een schaap. Geen hordes toeristen, geen drukte. Alleen jij en een paar duizend jaar geschiedenis.
De sfeer van Apollonia: stilte, schapen en stenen
Er zijn van die plekken waar je je meteen op je gemak voelt, zonder dat je precies kunt uitleggen waarom. Apollonia is er zo één. Het is niet alleen wat je ziet, maar vooral wat je voelt. En dat gevoel is lastig te omschrijven, maar ik ga een poging doen.
Geen massa’s, wel magie
Waar je in Rome over de koppen kunt lopen bij elke zuil, is het hier vaak bijna stil. Geen gids met vlaggetje, geen selfiesticks, geen wachtrijen. Sterker nog: de kans is groot dat je het grootste deel van je bezoek maar een paar andere mensen tegenkomt – en soms niemand. Serieus, wanneer heb je dat voor het laatst gehad op een historische plek?
Die rust maakt dat je écht kunt dwalen. Je kunt op een muurtje gaan zitten en gewoon even niks doen. Rondkijken. De geur van het gras opsnuiven. Een steen aanraken die er al lag vóórdat Albanië überhaupt bestond.
Schapen als achtergrondmuziek
Wat ook bijdraagt aan de charme? De natuur. Tussen de ruïnes hoor je het ritselen van olijfbomen, het gezoem van bijen, en het geblaat van een verdwaalde geit. Ja, er lopen hier gewoon dieren rond. En dat is heerlijk. Het voelt alsof de oudheid en het plattelandsleven gewoon samen bestaan – zonder toeristenshow of nagebouwde drama.
Zó’n plek dus
Apollonia is niet flashy. Je vindt er geen overdadige tempels of spectaculaire shows. Wat je wel vindt, is echtheid. En in een tijd waarin zelfs ruïnes vaak over-geïnsta zijn, is dat misschien wel het mooiste wat je kunt tegenkomen.
Praktische info voor je bezoek
Apollonia ligt misschien een beetje buiten de gebaande paden, maar het is verrassend makkelijk te bezoeken – als je weet hoe. Hier vind je alles wat je moet weten om je bezoek soepel (en stijlvol) te laten verlopen.
📍 Waar ligt Apollonia?
Apollonia ligt op zo’n 12 kilometer van Fier, in het westen van Albanië. Dat is ongeveer 2 uur rijden vanaf Tirana en iets meer dan een uur vanaf de kustplaats Vlorë. De weg ernaartoe slingert door glooiende heuvels en langs dorpjes waar de tijd al een tijdje stilstaat.
🚗 Hoe kom je er?
- Met de auto: De makkelijkste optie. Parkeren kan vlakbij de ingang.
- Met de bus: Neem een bus naar Fier en pak daar een taxi of lokale minibus (furgon) naar Apollonia. Let op: furgons rijden niet op vaste tijden – het is een kwestie van “als ‘ie vol zit, gaat ‘ie”.
- Met een tour: Er zijn dagtours vanuit Tirana of Vlorë die een bezoek aan Apollonia combineren met andere bezienswaardigheden, vaak inclusief gids (en airco, ook fijn).
🎟️ Openingstijden & tickets
- Dagelijks geopend van 9:00 tot 19:00 uur (zomer), in de wintermaanden iets korter.
- Toegang kost rond de 400-500 lek (ca. €4-5).
- Het klooster en museum zijn bij de entreeprijs inbegrepen.
Let op: op rustige dagen kan het zijn dat je de enige bezoeker bent en dat de ticketverkoper ook meteen je gids is. Dubbel winst!
👟 Wat neem je mee?
- Wandelschoenen – het terrein is uitgestrekt en niet overal geplaveid.
- Zonnebrand en hoed – er is weinig schaduw.
- Water – vooral op warme dagen geen overbodige luxe.
- Camera of telefoon – voor al die zuilen-selfies (maar ook gewoon voor de sfeer).
📚 Gids of zelf rondlopen?
Er staan her en der bordjes, maar voor écht context is een gids of audiotour aan te raden. Of je leest deze blog nog eens op locatie. 😉 Sommige georganiseerde tours bieden een gids ter plekke – handig én leerzaam.
Waarom Apollonia je tijd waard is
Apollonia is geen plek waar je even “langsgaat”. Het is een bestemming waar je voor kiest – en die keuze wordt ruimschoots beloond. Tussen de zuilen, het gras en de verstilde stenen voel je hoe grootse geschiedenis en eenvoudige rust hand in hand gaan.
Je wandelt hier niet alleen door een archeologische site, maar door een tijdslaag van Albanië die zelden de spotlights krijgt. Geen massatoerisme, geen overhyped verhalen – alleen ruïnes, natuur en een diepe stilte die je niet snel meer vergeet.
Of je nu gek bent op geschiedenis, houdt van rustige plekken met karakter, of gewoon even iets anders wilt dan strand en stad: Apollonia is een omweg waard. Of beter gezegd: een bestemming op zich.
Dus pak die huurauto, gooi een fles water en een snack in je tas, en ga op ontdekkingstocht. Want zeg nou zelf – hoe vaak krijg je de kans om op een plek te staan waar keizers hebben gelopen, zonder dat er iemand in je nek hijgt met een selfiestick?
